De archeologische site van Pompeï bezoeken
Op een kwartiertje (twee haltes) stond ik met de Circumvesuvianum in Pompeï voor een ontmoeting met het verleden. Twee dingen om te weten als je naar Pompeï plant te gaan: 1) koop online tickets (bijvoorbeeld via Get Your Guide) want de wachtrijen zijn érg lang; 2) zorg voor een plannetje via één van de infopunten, boek een gids of audioguide of download zoals ik een podcast met uitleg.
Pompeï is ontzettend groot en je kan er gemakkelijk een hele dag vertoeven (of langer zelfs), maar zonder extra info of een gerichte wandeling ook ontzettend vaag. Dat vond ik wel een puntje van verbetering! Vond ik leuk om te bewonderen: het Forum met tempel van Apollo, de Via Abundancia, het antiquarium, (één van de) theaters, Villa Lupana en als ze open zijn: de thermen – heb ik zelf niet kunnen doen helaas. Vrij veel plekken waren trouwens gesloten, als je iets specifieks wil zien, informeer je je dus best eerst.
De Vesuvius beklimmen
Een van de dingen die ik zeker wou doen op deze reis, was de beklimming van de Vesuvius. Busjes rijden frequent af en aan richting deze vulkaan (die geloof ik binnen nu en 10 jaar wel eens zou kunnen uitbarsten en daarbij Napels, dat niet in het evacuatieplan is opgenomen, van de kaart vegen!) en zelf kocht ik voor een €10 een ticketje aan het station bij Pompeï (Scavi-Villa dei Misteri).
Na een spannende rit van om en bij een uur – vol mooie vergezichten maar ook net-niet-aanrijdingen met tegenliggers (#Italiandriving) – kom je aan op een kleine km van de top die je dan zelf kan gaan ‘beklimmen’. Opgelet: je betaalt daar wel nog eens een ticket van zo’n €10 voor, wat pas bij aankomst met de bus wordt gemeld. Een behoorlijke tourist trap dus ;-). Ik wandelde op het heetste punt van de dag richting top en vond dat nog best pittig: je gaat flink omhoog en bovendien wandelt de ondergrond vol losse steentjes niet erg gemakkelijk. Regelmatig pauzeren om te drinken en vooral om het magnifieke uitzicht te bewonderen zijn dus een must.
Aangekomen boven (na zo’n half uur) kan je de krater bekijken (wat, frankly said, nogal tegenvalt als je meer verwacht dan een hoopje stenen) maar ook genieten van geweldige vergezichten die de kort maar krachtige wandeling meer dan compenseren. Al geniet je best niet te lang, want na 2 uur ter plekke rijdt de bus alweer terug. Was het de moeite? Ongetwijfeld. Was het heel toeristisch en een tikkeltje (te) duur? Evenzeer.