Uit de boekenkast

Uit de boekenkast: We Are All Completely Beside Ourselves, De laatste liefdesbrief en Een weeffout in onze sterren

Uit de boekenkast

Ik vind boeken lezen ontzettend leuk, maar vaak ontbreekt me de tijd om eraan te beginnen. Eens ik echter opgeslorpt word door een interessant begin, kan ik vaak niet meer stoppen met lezen. Zo gebeurt het wel eens dat ik dan úren aan een stuk (en dan vooral midden in de nacht, héél goed voor de nachtrust #NOT) begin te lezen, waarna ik plots een ‘back to reality’-gevoel krijg wanneer het verhaal afgelopen is. Bij bovenstaande boeken had ik dat dus! En daarom wil ik er graag wat meer over vertellen.

Uit de boekenkast We Are All Completely Beside Ourselves Karen Joy Fowler

We Are All Completely Beside Ourselves – Karen Joy Fowler

Eigenlijk ben ik niet echt zo’n Engelse boekenlezer. Ik heb veel liever verhalen in mijn moedertaal, anders moet ik soms teveel nadenken over bepaalde woorden en zelfs dingen opzoeken – wat me uit die heerlijke leesflow haalt! Maar voor school moest het hoe dan ook gebeuren, dus koos ik dit boek, dat genomineerd was voor een Man Booker Prize (shortlist, 2014). Dan moet het wel een fijn exemplaar zijn!

“Rosemary’s young, just at college, and she’s decided not to tell anyone a thing about her family. So we’re not going to tell you too much either: you’ll have to find out for yourselves what it is that makes her unhappy family unlike any other. Rosemary is now an only child, but she used to have a sister the same age as her, and an older brother. Both are now gone – vanished from her life. There’s something unique about Rosemary’s sister, Fern. So now she’s telling her story; a looping narrative that begins towards the end, and then goes back to the beginning. Twice. It’s funny, clever, intimate, honest, analytical and swirling with ideas that will come back to bite you. We hope you enjoy it, and if, when you’re telling a friend about it, you do decide to spill the beans about Fern, don’t feel bad. It’s pretty hard to resist.”

Het verhaal gaat over een meisje – Rosemary – en start wanneer ze op de hogeschool zit en daar wordt gearresteerd. We krijgen wat te weten over haar huidige situatie, waarna er al gauw vooral veel flashbacks komen. Het gezin van Rosemary is niet normaal, er is vroeger iets gebeurd wat haar voor de rest van haar leven heeft getekend. En waardoor ze haar broer al ontzettend lang niet meer heeft gezien. Het heeft te maken met een (verloren) zus. Beetje bij beetje, met geweldig goede tijdssprongen, komen we te weten wat die gebeurtenis was. Wie Rosemary zo mist en vooral waarom.

Ik wil niet graag iets verklappen over het boek/die gebeurtenis en ik raad je vooral aan GEEN spoilers of recensies te lezen, want wanneer je dat doet is de spanning er algauw af. Zelf ben ik het boek beginnen lezen zonder zelfs de flaptekst te hebben gezien, en daardoor kon ik niét wachten tot ik het verhaal nu echt snapte. Beetje bij beetje vallen de puzzelstukjes in elkaar en wordt het verhaal ontroerend maar ook interessant. Het zet je aan tot nadenken! En daarom vond ik het zo’n fijn verhaal.

Wanneer je Engels niet zo best is, raad ik je niet aan de Engelse versie van het boek te lezen. Sommige woorden zijn niet heel gemakkelijk en op bepaalde momenten komen er meer wetenschappelijke teksten (can’t tell) voorbij die echt wel even pittig zijn om doorheen te geraken. Maar gedreven door nieuwsgierigheid moet dat zeker lukken! Ik vind het boek een echte aanrader.

Uit de boekenkast De Laatste Liefdesbrief Jojo Moyes

De laatste liefdesbrief – Jojo Moyes

Oh, wat ben ik gek geworden op de verhalen van Jojo Moyes! Dagmar zette me ertoe aan dit boek te lezen dankzij haar review, en sindsdien wil ik alle boeken van Moyes verslinden. Ze lezen heerlijk weg en zijn – naast dat ze je heel nieuwsgierig maken naar hoe iets nu afloopt – best herkenbaar! Dit boek behoort tot het ‘Young Adult’ genre, waarmee ik nog niet echt bekend was maar waarnaar ik nu vaak zal grijpen. Niet te zwaar, tikkeltje luchtig, maar wel gewoon een mooi verhaal (al hou ik van het soms bijna inhoudsloze van een chicklit hoor!).

“Journaliste Ellie vindt in de archieven van de krant een brief uit 1960 waarin een man aan zijn geliefde vraagt haar echtgenoot voor hem te verlaten. Ellie, die zelf verwikkeld is in een relatie met een getrouwde man, gaat op zoek naar het verhaal achter deze brief.
In 1960 wordt Jennifer wakker in een ziekenhuis na een auto-ongeluk. Ze kan zich niets herinneren, maar als ze thuiskomt ontdekt ze een verborgen liefdesbrief en ze begint een zoektocht naar de man voor wie ze alles wilde opofferen…”

Waar de laatste liefdesbrief over gaat, staat eigenlijk al perfect omschreven in de flaptekst hierboven. Het verhaal bestaat ook weer uit verschillende sprongen in de tijd, wat het in eerste instantie een beetje onduidelijk maakt. Je begint bij Ellie, nu dus, maar daarna beland je plots in een tijd zo’n goeie 50 jaar geleden. En vervolgens veranderen de perspectieven van waaruit het verhaal wordt verteld ook nog eens regelmatig. Het is even wennen eer je door hebt hoe de vork nu precies in de steel zit, maar daarna word je werkelijk meegezogen in dit toch wel intrigerende liefdesverhaal. Het is mooi, ontroerend met momenten, en je kan niet wáchten tot het afloopt. Tenminste, dat had ik dus! Waardoor ik het verhaal uiteindelijk bijna in één ruk heb uitgelezen. En heel erg kan aanbevelen!

Uit de boekenkast Een weeffout in onze sterren John Green

Een weeffout in onze sterren – John Green

Volgens mij was ik wat dit boek betreft zo’n beetje de enige op aarde die er nog nooit naar om had gekeken. Ik wist dat er een (enorme tranentrekker) film over was gemaakt, maar ben ‘m nooit gaan kijken. Gelukkig maar, denk ik nu, want ik haat het om een boek te lezen wanneer ik de verfilming ervan al zag. Dan heeft je fantasie geen vrijheid meer om de personages en gebeurtenissen in te beelden zoals dat het mooiste lijkt! Maar dus: uiteindelijk is het goed gekomen met me, en ben ik dit verhaal gaan lezen. En lezen, en lezen. In no time was het boek uit en zat ik alwéér mijn neus te snuiten en tranen te drogen (en plein public dan nog wel, ai). Wat een verhaal!

“Hazel werd drie jaar geleden opgegeven, maar een nieuw medicijn rekt haar leven voor nog onbekende tijd. Genoeg om een studie op te pakken en vooral niet als zieke behandeld te worden. Augustus, Gus, heeft kanker overleefd – ten koste van een been. Vanaf het moment dat Hazel en Gus elkaar ontmoeten, lijkt er geen ontsnappen aan de zinderende wederzijdse aantrekkingskracht. Maar Hazel wil niet iemands tijdbom zijn. 
Hazel laat Gus kennismaken met haar lievelingsboek: An Imperial Affliction van Peter Van Houten, een roman over een ziek meisje, die midden in een zin eindigt. Samen besluiten ze op zoek te gaan naar Peter Van Houten om hem te vragen hoe het de personages vergaat nadat het boek is opgehouden. De tocht leidt hen naar Amsterdam, waar de schrijver als een kluizenaar leeft. Hij is in niets wat ze zich van hem hebben voorgesteld. En hun leven neemt een wending die ze zich niet hadden kunnen indenken.”

Dit boek sleept je mee in het leven van terminale kankerpatiënten, een onderwerp dat al snel heel gevoelig kan liggen. Want wie is nu nog niet geconfronteerd geweest met deze rotziekte (ik wens het uiteraard niémand toe!)? Hoewel het verhaal ontzettend meelijwekkend geschreven kon zijn en je dieptriest zou kunnen maken, is dat niet het geval. Want jongens, hoé goed schrijft John Green. Het verhaal hangt aaneen van de humoristische en droge manier waarop Hazel en co naar hun ziekte kijken. Ze schuwen geen zelfspot en zeggen wat mensen niet luidop durven uitspreken. Daardoor kreeg ik ontzettend veel respect voor de personages en gunde ik hun het beste van de wereld toe. Ze gaven me hoop, sleepten me mee door hun zware tocht en lieten me hun eigen gevoelens ervaren. Oh, wat hoopte ik dat alles goed zou aflopen voor iedereen. Toen dat niet het geval bleek te zijn, voelde ik letterlijk 1001 dingen tegelijkertijd. Verdriet, respect, hoop. Ik zat helemaal in het verhaal en na afloop had ik serieus tijd nodig om te bekomen. Wat. Een. Prachtig. Boek! Ik zou het uit mijzelf misschien niet gekozen hebben (mocht het dus niet zo gehypet zijn), maar ik snap perfect waarom het verhaal zo ontzettend populair is. Je moét het gelezen hebben, wat een parel!

Als je nog op zoek bent naar fijne boeken om tussendoor te lezen, dan kan ik jullie deze dus van harte aanbevelen. En hey, denk je net als ik geen tijd te hebben? Onzin, tijd kan je maken! Op de bus, op de trein, al wachtend op een afspraak of zelfs tijdens je ontbijt. Geniet ervan, want zo’n verhaal lezen zet je soms echt even met beide voeten op de grond. Je wordt soms blij en dankbaar voor je eigen leven, mijmert over hoe het er had kunnen uitzien of ja, je moet de tranen even de vrije loop laten gaan. Maar is dat niet het prachtige aan een boek? Dat het zoveel emoties los kan maken? Ik vind in ieder geval van wel, en daarom wil ik ook vaker gaan lezen.

Ter stimulatie heb ik alvast een Goodreads account aangemaakt, daar kan je boeken zien die ik al heb gelezen, aan het lezen ben of nog wil lezen. Voel je vrij om me toe te voegen, alleen maar leuk! En mocht je fijne boekensuggesties hebben, please do share! Een ‘to read’-lijstje kan nooit lang genoeg zijn :). Hou jij van lezen? Ken je deze boeken al? Bedankt voor het lezen! xo

9 Comments

  1. fieke

    Lezen is zoooooo fijn! Ik herontdekte het dit jaar en vind het jammer dat ik dat niet eerder heb gedaan. Het eerste boek staat op mijn leeslijst (maar dan wellicht wel in het Nederlands). De twee andere las ik al en ik vond ze ook heerlijk! De boeken van Jojo Moyes zijn heel erg mooi, las je ‘Me before you’ al?

  2. gerhilde maakt

    Van de laatste zag ik de verfilming en toen nam ik me voor om andere boeken van de auteur te lezen, maar dat is nog niet gelukt. Ik zal de andere boeken die je hier voorstelt ook eens een kans geven. Dank voor de tips!

  3. naomi

    Ik houd juist van Engelse boeken! Voor mij is het soort van logischer, omdat veel ‘Nederlandse’ boeken vertaald zijn uit het Engels. Het eerste boek lijkt me een heel goed boek! The fault in our stars heb ik ook gelezen, maar dan in het Engels, Ik vond hem wel iets tegenvallen, paper towns is dan mijn favoriet van John Green!

    x

  4. Elisse

    Fijn! Het eerste boek staat klaar op mijn e-reader, met wat geluk begin ik er later deze week nog in. Ik voeg je toe op Goodreads! Tussen mijn favorieten staan er heel wat die ik je aanraad te lezen!

  5. Tais

    Ik ben echt blij met je post! Want heel toevallig zei ik daarnet nog tegen een vriendin dat ik toch echt weer eens wat meer boeken wilde lezen. Ik denk dat ik ‘we are al completely beside ourselves’ ook eens ga lezen, ben er heel benieuwd naar! Dankjewel om je lijstje te delen ;-)

Laat een antwoord achter aan Elisse Antwoord annuleren